आत बसलेला गुरू

आत बसलेला गुरू
बरेच जण गुरूच्या शोधात फिरतात काहींना भेटतो तर काहींना फसवणारे गुरू भेटतात मग गुरूवरचा विश्वास उडतो पण खरं सांगू का खरा गुरू तुमच्या आत बसलेला आहे योग्य वेळ आली की तो दिशा देत असतो पण आपल लक्षच नसते म्हणून आपण संकटात सापडतो .एखादी गोष्ट घडली आपल्या हातून तर ती चांगली घडली की वाईट हे आतूनच आपल्याला कळतं पण आपण आत डोकावलं तरच तो signal कळतो व आपणच शेवटी म्हणतो असे बोलायला नाही पाहिजे होते असे वागायला नको होते .वाईट वागलो तर आपणच आतून दु:खी होतो मन अस्वस्थ होते कशातच मन लागत नाही व आपल्या हातून चांगली गोष्ट घडली की आपण आनंदी होतो म्हणून सांगतो आपणच आपल्याला तपासावे काय चांगले व काय वाईट .आपले मनच आपल्याला जाणीव करून देते .काही वेळेस जर आतून कोणताच प्रतिसाद आला नाही तर शांत एका ठिकाणी बसावे व आत डोकावल्याने उत्तर सापडते.
       आपल्या डोक्यातच GpRS असते .हे gprs आपल्याला माहित असलेले ठिकाणाचा पत्ता फक्त सांगते कारण समजा आपल्याला एखाद्या ठिकाणी जायचं आहे व ते ठिकाण आधीच माहित आहे तेव्हा आपल्या डोक्यात त्याचा मार्ग तयार होतो व तो मार्ग आठवून त्या map ने आपण त्या ठिकाणी पोहचतो. कुणाला काही बोलायचे असेल तेव्हा आपण आपल्या मनात लिहितो व मग वेळ आली की पटकन बोलून मोकळे होते.काहींचा आत लिहिण्याचा वेग फार असतो .आपल्याला भूक लागली तर आपल्यालाच जाणवते  दूसर्‍याला नाही.आनंद झाला किंवा दु:ख झाल तर आपल्यात बदल होतो व तो आपण पाहत असतो पण जर तटस्थ पणे बघायची कला जर शिकलो तर मात्र आनंद किंवा दु:खात आपण सम राहाणार .मन विचलित होणार नाही म्हणून निरीक्षक फक्त बनले पाहिजे त्याच्यात involve झालो की मग मात्र त्रास होतो मनाला .शेवटी जीवन जगणं म्हणजे कला.एका परिस्थितीत एक कोलमोडतो व दुसरा आनंदात असतो म्हणून सांगतो अशी कला शिकली पाहिजे.शरीरच आपल्याला वय झाल्याची जाणीव करून देते .म्हणजे आत डोकावण्याची कला आली की गुरू बाहेर शोधण्याची गरज नाही व शेवटी उत्तर मिळेल आपणच आपल्या जीवनाचा सांगाती.तुकाराम महाराज पण म्हणतात देव पाहावयासी गेलो तो देवच होऊन ठेलो .रात्री झोपायच्या आधी स्वताला तपासा तुम्हाला उत्तर मिळेल .बघा जमतं का

प्रा. दगा देवरे
रूपारेल काॅंलेज मुंबई