आता कितीसा उरला वेळ
आता किती उरला वेळ
चांगल्या गोष्टी करण्यासाठी
बालपणी नव्हते काही कळतं
तरूणपणी भटकत होतो पोटापाण्याठी
झोप काढता काढता
गेले निघून बरेच दिवस
भरला होता पुरेपूर अहंकार
समजत होतो स्वत:ला सगळीकडे बाॅस
आजारपणात गेले बरेच दिवस
शिक्षणासाठी केली बरीच पायपीट
कुणासाठी काही करायचे राहून गेले
मी मात्र भरत होतो स्वत:चे पोट
लोकांना नावं ठेवत ठेवत
खर्च झाले बरेच वर्ष
प्रत्येकांत असतात काही चांगले गुण
ते दिसले की होतो आता मात्र हर्ष
मी मी तू तू करत करत
वाढवला स्वत:चा अभिमान
आता मात्र उरले किती दिवस
विचाराने खट्ट होते माझे मन
स्वत:साठी जगत राहिलो
दुसर्यांचा विचारच नाही केला
होतो आता पश्चाताप मला
वेळ राहूनही मी मात्र झोपा केला
किती वर्ष जगले याला
नसते जीवनात किंमत
किती जगला दुसर्यासाठी
याला महत्व असते जगात
किती आले अन् किती गेले
नावही मात्र नाही उरले
बोटावर मोजण्या इतकेच
जगात नावं मात्र राहिले
अनेकांनी केले जगावर
अनंत अनंत उपकार
जीवन झाले त्यांच्यामुळे सुखी
ते मात्र झाले होते जीवावर उदार
जागे होऊ या आपण सगळेजण
करूया चांगल्या समाजासाठी गोष्टी
झाले गेले ते विसरून जाऊ
आता दिवस घालवू सेवेसाठी
प्रा. दगाजी देवरे
Sir u r really a multitasker
ReplyDeleteU r my maths teacher
Ur poems r truly amazing
U r my idol now